Zapiski z podróży, odc. 45 – Otwórz się !

Doświadczenia ostatnich dni uświadomiły mi bardzo mocno jak istotną cechą jest OTWARTOŚĆ. Słynny Matrix robi wszystko, żeby oddalić ludzi od siebie, żeby wtłoczyć ich na siłę do wirtualnego świata, żeby odgrodzić ich od siebie ekranami komputerów, czy telewizorów. Daje nam coraz więcej elektronicznych zabawek i gadżetów, żebyśmy pozbyli się potrzeby obcowania, prawdziwego obcowania, z żywym człowiekiem. Widać to w kawiarniach, restauracjach, metrze… ludzie są niby razem, ale każdy i tak jest wpatrzony w ekran swojej komórki. Uświadomiłam sobie jak bardzo jest to zgubne, jak wielką robi nam krzywdę, bo odcina nas od prawdziwego, pełnego życia. Zamykamy się w domach, bo tu mamy bezpieczną strefę komfortu, jesteśmy odcięci od tego złowrogiego świata, od energii, które nie daj Boże mogłyby nam zaszkodzić. Bardzo fajnie, tylko tym samym pozbawiamy się całego wachlarza obfitości i doświadczeń, które Wszechświat ofiaruje tym, którzy są na to gotowi i otwarci. Każdy z nas jest unikalną Istotą, każdy z nas ma pewien dar, którym powinien się dzielić z innymi… jak może tego dokonać jeśli zamknie się w czterech ścianach, odgradzając się od ludzi i świata ? Uświadomiłam sobie, że najwięcej możemy zdziałać, jeśli odważymy się wyjść z domu i spróbować podoświadczać różnych rzeczy będąc między ludźmi.

Wydając album ruszyłam całą machinę, która doprowadziła mnie do momentu, w którym musiałam wreszcie wyjść ze swojej strefy komfortu. Pierwszym krokiem było pojechanie na Targi Medycyny Naturalnej. Dało mi to możliwość zetknięcia się z innymi ludźmi, zaobserwowanie jakie są reakcje na album, na moje obrazy. Spotkałam się z różnymi pytaniami ludzi, na które sama sobie musiałam odpowiedzieć, sama sobie musiałam uświadomić co tak naprawdę robię. Byłam na koncercie Devy Premal i tu również niesamowicie odczułam jak cudowną energię potrafią wytworzyć ludzie skupieni na chłonięciu całym sobą tego co się dzieje, jakie uruchamiają pokłady swojego wewnętrznego piękna. I wreszcie wzięłam udział w światowym eksperymencie dzielenia kontaktu wzrokowego z obcymi osobami. To doświadczenie pokazało mi jak prosto możemy nawiązać bardzo silne, osobiste połączenie z osobą, o której nic nie wiemy. Głębokie patrzenie sobie w oczy jest rozmową bez słów, tańcem Dusz, połączeniem dwóch serc. Patrząc w ten sposób dowiadujemy się więcej niż gdybyśmy przegadali razem kilka godzin. Patrząc głęboko w oczy widzimy całe piękno drugiej osoby, widzimy jej zranienia, ból, zamknięcie, wycofanie, smutek, rozpacz czy otwartość, radość życia, miłość… widzimy mnóstwo, jeśli otworzymy się na odczuwanie w ten sposób drugiego człowieka, jeśli sami, bez lęku otworzymy przed nim swoją Duszę.

Czemu o tym wszystkim piszę ? To było kilka wyjść z domu, a zaobserwowałam jak wielkie miało dla mnie znaczenie. Nagle otworzył się przede mną cały świat, nagle spływać zaczęła cała obfitość Wszechświata… Często o tym czytałam, że energia jest nieskończona, jej zasoby są niewyczerpane, każdy kto jest na Ziemi może czerpać z tych zapasów, każdy dostanie tyle, ile mu potrzeba. Czuję, że teraz jeszcze mocniej zaczęło to do mnie płynąć. Obfitość pojawia się w każdym aspekcie, nie dotyczy to tylko pieniędzy, pieniądze są niejako skutkiem ubocznym, dotyczy to przede wszystkim obfitości kontaktów międzyludzkich, przyjaźni, obfitości doświadczeń, radości z tego płynącej, obfitości energii która rozsadza mnie od środka i popycha do dalszych działań, obfitości pomysłów i planów, obfitości podróży. Wszystko to sprawia, że moje życie cały czas wchodzi na coraz wyższy poziom doświadczania, jest coraz bardziej fascynujące i ekscytujące… A wszystko dlatego, że otworzyłam się na świat.